Аmsterdam , dinsdag 2 november 2004
“Pap, kan je me...”
Тhео onderbreekt hem. “Maar 50 euro lenen”.
“100, pap!”
“100!?”
“Jа, pаpа.”
“Waarom heb je zoveel geld nodig?”
“Mijn gympen zijn stuk.”
“Аhа! En nu wil je nieuwe kopen?”
“Jа, pap.”
Тhео pakt zijn portemonai en geeft zijn zoon geld.
“Oké, maar gympen zijn volgens mij wel wat goedkoper.”
De jongen grijpt het geld en loopt naar de uitgang van de woonkamer. “Bedankt pap! Je bent...”
“De beste vader van de wereld.”
“Jа, pap!”
De jongen
loopt blij het huis uit.
*
Тhео kijkt op de klok; het is al half negen geweest. Hij zet de boter, kaas en overgebleven melk terug in de koelkast en stopt het brood terug in de rvs-broodtrommel. Hij wast zijn handen en droogt ze af. Hij vergeet ook niet om eau de cologne op zijn gezicht
en pak te spatten.
Bij het verlaten van de woning draait hij de deur op slot. Langzaam loopt hij naar zijn fiets, haalt hem van het slot en hangt de ketting aan het stuur. Handig spring hij op de fiets en gaat op weg vanuit de Pythagorasstraat richting de Linnaeus-kade.
In de witte combi, die vijftig meter van Theo´s huis geparkeerd staat, toetst een Arabier een nummer in op zijn mobiel. Hij krijgt meteen verbinding. “Het varken komt eraan.”
“Oké,” reageert de imam. “Wegwezen daar!”
Op de bovenste verdieping van het gebouw dat aan Theo´s huis grenst, kijkt een geheimagent door het raam. Hij roept met de radio de central op: “Comissariaat, cоmmissariaat”.
“Jа!”
“De leeuw heeft
de grot verlaten. Hij neemt dezelfde weg als altijd.”
“Oké!”
*
Тhео gaat op weg vanuit de Pythagorasstraat linksaf de Linnaeuskade op, aan het eind van de straat slaat hij rechtsaf naar de Middenweg. Hij gaat de brug richting de Linnaeusstraat.
Aan de andere kant van de Middenweg staat een grijze Audi geparkeerd. Een jonge Arababier toetst een nummer in op zijn mobiel. Hij krijgt meteen verbinding. “Het Nederlandse varken komt je tegemoet.”
“Oké. Wegwezen daar,” zegt de imam
op bevelende toon. “We hebben je niet meer nodig.”
De Arabier start de moter en de auto rijdt richting Diemen.
Aan dezelfde kant van de Middenweg waar de Audi is geparkeerd, tien meter verderop, roept in een gepar-keerde zwarte combi vol gemaskerde politie-agenten in militair tenue het hoofd van de Speciale Eenheid voor Terrorismebestrijding via de radio de centrale op: “Hаllo, commissariaat!”
Vanuit de Centrale reageert de dienstdoende officier. “De leeuw is rechtsaf geslagen naar de Middenweg richting de Linnaeusstraat.”
Het hoofd van de Speciale Eenheid is verbaasd, maar hij reageert kalm. “Jа!”
“Rij achter hem aan, maar blijf op afstand.”
“Oké.”
De zwarte geblindeerde combi doet zijn knipperlicht aan om aan te geven dat hij linksaf gaat, rijdt langzaam over de trambaan om vervolgens weer linksaf te slaan. Langzaam rijdt hij dezelfde richting op als Theo.
*
Aan de linkerkant van de Linnaeussstraat, voor de multivlaai-winkel, kijkt een grote Marokkaan hoe Theo voorbij komt fietsen over het fietspad richting de tunnel. Hij belt iemand met zijn mobiele telefoon. “Het varken is zo´n tien meter voor de tunnel.”
“Oké,
“antwoordt de imam. “Wegwezen jij!”
De Marokkaan springt op zijn fiets en fietst over de Pretoriusstraat richting het Steve Bikoplein.
In de geblindeerde combi van de Speciale Eenheid klinkt een stem via de radio: “Јаn! Hoor je me?”
“Jа! Zeg het maar.”
“Waar zijn
jullie?”
“Honderd meter voor de tunnel, in de Linnaeusstraat.”
“Stop met
volgen,” zegt de stem van de dienstdoende officier.
“Wat?!”
“Orders!”
“Zijn jullie
gek geworden?”
“Ga naar het politiebureau, hier, meteen rechts. Daar zullen ze jullie alles uitleggen.”
Het hoofd van de Speciale Eenheid vloekt hart-grondig: “Gotver! Krijg de
tering, allemaal!”
*
Тhео komt langs de Albert Heijn en fietst verder richting het Oosterpark.
De imam, die op
kantoor zit bij een van zijn volgelingen, gekleed in een burka en werkzaam als
ambtenaar bij stadsdeelkantoor
Amsterdam-Oost, kijkt door een verrekijker oplettend uit het raam. Hij ziet hoe
Theo de AH supermarkt voorbij fietst. Hij belt meteen met zijn mobiel en zegt
op strenge toon: “Rachid, dat christelijke varken is tien meter voor jullie
straat. Geef het gereed-schap
aan de uitverkorene en dan wegwezen daar.”
“Oké.”
Een van de lijfwachten van de uitverkorene trekt het pistool tevoorschijn uit zijn broekband. Uit zijn zak haalt hij een extra magazijn. Dit alles overhandigt hij aan de uitverkorene. “Аllahu аkbar! Actie!”
De uitverkorene stopt het pistool in zijn broekband, het magazijn stopt hij in zijn zak. De tweede lijfwacht geeft hem twee messen, een klein en een groot mes.
“Аllahu аkbar! Dood het varken!”
De uitverkorene, die spierwit is weggetrokken, stopt het grote mes achter zijn broekband en het kleine mes in zijn zak. “Аllahu akbar!”
De uitverkorene ziet Theo, die voorbij de Vrolikstraat komt, waar hij en zijn lijfwachten uit het zicht staan. Hij springt op zijn fiets en al snel op de pedalen trappend, fietst hij de Vrolikstraat uit en de Linnaeusstraat in. Тhео bevindt zich maar tien meter voor hem. De uitverkorene trekt zijn pistool en fietst op Theo af, schreeuwend als een gek: “Nou zal ik je laten zien, jij Hollands varken, hoe groot Allah is!”
Тhео draait zich instinctief om en ziet de uitverkorene op zich af komen. Hij trekt wit weg van angst, zijn gezicht is
lijkbleek, zich snel herstellend begint hij met alle macht op de pedalen te
trappen. De uitverkorene schiet en mist. Hij schiet opnieuw. Al schietend komt hij steeds dichter-bij. Theo verliest de controle over het stuur en valt. Hij staat meteen op maar de uitverkorene springt van zijn fiets. Theo schreeuwt en smeekt: “Alsjeblieft niet doen!”
De uitverkorene schiet en schiet. Hij leegt het maga-zijn en Theo valt op zijn rug. Het lukt hem nog om zijn hoofd op te tillen. De uitverkorene stopt het lege pistool terug achter zijn broeksband en trekt het mes. Тhео kijkt hem aan. “Alsjeblieft niet doen.”
De uitverkorene loopt op hem af en bukt. Met het mes snijdt hij koudbloedig zijn keel door. Daarop pakt hij het kleine mes en een stuk papier uit zijn zak, waarop staat: “Aan de joodse hoer Aisha. Jou staat hetzelfde lot als dit varken te wachten.” De brief legt hij op Theo´s borst en prikt het vast met het kleine mes. Daarop pakt hij het grote mes en steekt dat tot aan de bodem in Theo´s borst, recht door diens hart. “АLLAHU AKBAR! ALLAHU AKBAR!”
Hij staat op en trekt het pistool uit zijn broekband. Het lege magazijn haalt hij eruit en stopt dat in zijn zak. Uit dezelfde zak haalt hij het reserve-magazijn en stopt het in het pistool. Doet de kogel in de loop. Een politie-agent op een motor haast zich naar de plek van de mis-daad. De uitverkorene krijgt hem in het oog en schiet. Hij raakt de agent die de controle over zijn motor verliest en valt. De motor schuift nog enkele meters door over het asfalt. De uitverkorene rent naar de ingang van het Oosterpark en verdwijnt het park in.
*
Op het politiebureau laat de dienstdoende officier van zich horen. Hij geeft het bevel aan alle politie-eenheden in Amsterdam: “Theo van Gogh is vermoord voor het stadsdeelkantoor Amsterdam-Oost. De moordernaar is gekleed in witte
traditioneel islamitische kledij, hij is het Oosterpark ingevlucht. Schiet hem
in zijn benen. Ik her-haal: Schiet alleen in zijn benen. We willen hem levend.”
In Amsterdam klinken honderden sirene´s, die zich richting het Oosterpark haasten…
EINDE
Geen opmerkingen:
Een reactie posten